بلاگ
خیلی از افراد نگران هستند که وقتی مسن تر می شوند، کنترل عملکرد ذهنی خود را از دست خواهند داد. با این حال، تنها درصد کمی از افراد مسن به نوعی زوال عقل معروف به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند. میزان شیوع بیماری آلزایمر در نشریات عامیانه به طور گسترده اما بی دقت 4 میلیون نفر گزارش شده است که بالغ بر 12 درصد جمعیت 65 ساله و 50 درصد افراد بالای 85 سال می شود. اما تلاش های اخیر در ارزیابی های دقیق تر میزان شیوع، نشان می دهند که تعداد خیلی کمتری از افراد به این بیماری مبتلا هستند. در ایالات متحده میزان شیوع 7/1 تا 9/1 میلیون نفر را نشان می دهد که نزدیک به 5 تا 7 درصد جمعیت بالی 65 سال است( های وکلر، 2000). میزان شیوع در افراد بالای 85 سال به 29 درصد افزایش می یابد( بروکمایر و کاواس، 1998).
بیماری آلزایمر مراحلی را طی می کند که با تباهی عملکرد شناختی، همراه با تغییراتی در شخصیت و روابط میان فردی مشخص می شوند. نشانه های رفتاری زوال عقل ناشی از بیماری آلزایمر، نقصان حافظه، گم گشتگی، ضعف قضاوت، تباهی مهارت های اجتماعی و عاطفه ی شدیداً سطحی یا تغییر پذیر هستند. سایر نشانه های روانی، بی قراری، سرگردانی، توهمات، هذیان ها، پرخاشگری، بی خوابی و ناتوانی در سازگار شدن با فعالیت ها یا محیط های جدید هستند.
این نشانه ها به مرور زمان شکل می گیرند اما میزان پیشروی آنها از فردی به فرد دیگر و مطابق با مرحله ی بیماری تفاوت دارد، به طوری که سریع ترین تباهی در مرحله ی میانی روی می دهد. پیشروی از زوال عقل اولیه تا نهایی آن در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر معمولاً ظرف 5 تا 10 سال صورت می گیرد.
برگرفته از کتاب آسیب شناسی روانی از ریچارد پی هالجین و سوزان کراس ویتبورن مترجم یحیی سید محمدی نشر روان.